چکیده:
احداث مدارس به سبک جدید و رواج اندیشههای
نو آموزشی در ایران از مهمترین تحولات فرهنگی بود که به رغم مخالفت بعضی افراد و
گروهها، سرانجام در نظام فرهنگی کشورمان پذیرفته شد. از جمله نخستین بنیانگذاران
مدارس جدید در ایران میرزا حسن رشدیه بود که به حق باید وی را پدر معارف نوین
ایران نام نهاد. رشدیه پس از کسب فنون جدید آموزشی، علاوه بر تأسیس مدارسی به سبک
نوین، اندیشههای جدیدی را وارد نظام تعلیم و تربیت کشور کرد و با دگرگون ساختن
نحوهی خوانش الفبا و تألیف کتب متنوع برای اطفال معارف کشور را به راهی جدید
انداخت. او در این راه از حمایت افرادی چون امینالدوله و شیخ هادی نجمآبادی
برخوردار بود. در سایهی این حمایتها و تلاشهای خستگی ناپذیری که از خود نشان
داد، رشدیه توانست به پیشرفت نظام آموزشی و عمومی کردن آن کمک کند و فرایند تعلیم
و تربیت را به سوی تحول پیش ببرد.
واژگان کلیدی:میرزا حسن
رشدیه، نظام نو آموزشی، مدرسه، اندیشههای تربیتی.
)